گاوداری در کانادا: یک صنعت مهم و چالش برانگیز

گاوداری یکی از مهم ترین بخش های کشاورزی در کانادا است. این صنعت نقش مهمی در تامین غذا، اشتغال و اقتصاد کشور دارد. در این مقاله، به بررسی گاوداری در کانادا می پردازیم.

گاوداری در کانادا از قرن 17 میلادی آغاز شد. در آن زمان، گاوها برای تولید شیر، گوشت و نیروی کار استفاده می شدند. با گذشت زمان، گاوداری در کانادا توسعه یافت و به یکی از بزرگ ترین صنایع کشاورزی در کشور تبدیل شد.

تاریخچه گاوداری در کانادا چیست؟

تاریخچه گاوداری در کانادا موضوعی جذاب است که چندین قرن و چندین منطقه را در بر می گیرد. در ادامه خلاصه ای از برخی از رویدادها و روندهای اصلی آورده شده است:

اولین گاوها در کانادا توسط مهاجران فرانسوی در قرن شانزدهم به عنوان منبع غذا، نیروی کششی و پوست برای تجارت خز آورده شدند. این گاوها به نام Canadienne شناخته می شدند و به خوبی با آب و هوای سخت و شرایط علوفه ای نو فرانسه سازگار شدند. آنها تا اواخر قرن نوزدهم رایج ترین نژاد گاوهای اهلی در کانادا بودند.

در قرن نوزدهم، مهاجران بریتانیایی نژادهای جدیدی از گاو مانند شورتورنز، هرفورد و آنگوس را به کانادا معرفی کردند. این نژادها برای تولید گوشت گاو مناسب تر بودند و ارزش بازار بالاتری نسبت به Canadienne داشتند. آنها همچنین به مراقبت و خوراک بیشتری نیاز داشتند که منجر به توسعه روش‌ها و زیرساخت‌های کشاورزی بهبود یافته شد.

در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20، دامداری به یک صنعت مهم در غرب کانادا، به ویژه در آلبرتا و بریتیش کلمبیا تبدیل شد. دامداران گاو را از ایالات متحده و مکزیک عمدتاً تگزاس لانگ هورنز و بعداً هرفورد وارد می کردند.

آنها گاوهای خود را در مراتع وسیع پریری و دامنه کوه های راکی چرا می کردند و آنها را به بازارهای شرق کانادا و خارج از آن می فروختند.

در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، تولیدکنندگان گاو کانادایی با چالش ها و فرصت های جدیدی مانند موانع تجاری، مقررات زیست محیطی، ترجیحات مصرف کنندگان، مسائل مربوط به رفاه حیوانات و شیوع بیماری ها مواجه شدند. آنها همچنین سیستم های تولید خود را متنوع کردند و فناوری ها و نوآوری های جدید را پذیرفتند. آنها برای بهبود کیفیت و عملکرد گوشت گاو خود، نژادهای عجیب و غریب مانند Charolais، Limousin و Simmental را از اروپا وارد کردند. آنها همچنین با اصلاح نژاد و مهندسی ژنتیک آزمایش کردند تا گاوهای کارآمدتر و انعطاف پذیرتر ایجاد کنند.

مطلب مرتبط : محصولات کشاورزی کانادا: تنوع و فراوانی و چالش ها

انواع گاو در کانادا چیست؟

انواع گاوهای زیادی در کانادا وجود دارد، هم برای تولید گوشت گاو و هم برای تولید لبنیات.برخی از رایج ترین و محبوب ترین نژادها عبارتند از:

آبردین آنگوس: این نژاد در اسکاتلند منشا گرفت و اولین بار در سال 1860 به کانادا وارد شد. این نژاد به دلیل رنگ سیاه یا قرمز یکدست، گرده طبیعی، زایمان آسان، توانایی مادری و گوشت گاو با کیفیت بالا شناخته شده است. این بزرگترین و سریعترین نژاد در کانادا است.

هرفورد: این نژاد از انگلستان منشاء گرفت و اولین بار در سال 1860 به کانادا وارد شد و به خاطر بدن قرمز با صورت، پاها و خط سفید، سرسختی، سازگاری و عملکرد خوب گوشت گاو معروف است. این یکی از پراکنده ترین نژادها در کانادا است.

Charolais: منشا این نژاد فرانسه است و اولین بار در سال 1959 به کانادا وارد شد و به دلیل رنگ سفید یا کرم، جثه بزرگ، عضلانی بودن، رشد سریع و گوشت گاو بدون چربی معروف است. اغلب برای تلاقی با سایر نژادها برای بهبود عملکرد استفاده می شود.

سیمنتال: منشا این نژاد سوئیس است و اولین بار در سال 1967 به کانادا وارد شد و به دلیل رنگ قرمز و سفید یا سیاه و سفید، ویژگی های دو منظوره، تولید شیر بالا، باروری و کیفیت گوشت گاو شناخته شده است. این یکی از نژادهای متعدد در کانادا است.

لیموزین: منشا این نژاد فرانسه است و اولین بار در سال 1968 به کانادا وارد شد و به دلیل رنگ طلایی-قرمز یا مشکی، اندازه متوسط، عضلانی بودن، راندمان تغذیه و درصد پانسمان بالا شناخته شده است. اغلب برای تلاقی با سایر نژادها برای بهبود صفات لاشه استفاده می شود.

هولشتاین: منشا این نژاد هلند است و اولین بار در سال 1881 به کانادا وارد شد و به دلیل رنگ سیاه و سفید، جثه بزرگ، تولید شیر بالا، طول عمر و سازگاری شناخته شده است. این نژاد رایج ترین نژاد شیری در کانادا است (93 درصد از گله های شیری).

اینها تنها برخی از نژادهای گاو هستند که می توانید در کانادا پیدا کنید. نژادهای بیشتری وجود دارند که در طول سال ها توسعه یا معرفی شده اند، مانند Belted Galloway، Blonde d’Aquitaine، Canadienne، Galloway، Salers، Shorthorn، Speckle Park و غیره. هر نژاد دارای ویژگی ها، مزایا و چالش های خاص خود است که آن را برای سیستم های تولید و بازارهای مختلف مناسب می کند.

مطلب مرتبط :‌بزرگترین تولید کننده شیر در جهان کدام کشور است؟

بزرگترین گاوداری های کانادا کجا هستند؟

بزرگترین مزرعه گاوداری در کانادا در بریتیش کلمبیا، آلبرتا و ساسکاچوان واقع شده است. این چند نمونه از بزرگترین گاوداری ها در کانادا بر اساس استان است:

بریتیش کلمبیا: داگلاس لیک رنچ بزرگترین مزرعه در کانادا است که مساحتی بالغ بر 1.2 میلیون هکتار در بریتیش کلمبیا دارد. این در سال 1884 تاسیس شد و حدود 20000 راس گاو دارد. این مزرعه چندین مزرعه تاریخی مجاور مانند گانگ رنچ، کویلچنا رنچ و ریسک کریک را به دست آورده است. همچنین می توانید مزرعه امپایر ولی در بریتیش کلمبیا را بیابید که 30000 هکتار مساحت دارد و 1200 گاو دارد.

آلبرتا: مزرعه کاکرین یکی از اولین و بزرگترین مزرعه های گاوداری در آلبرتا بود که در سال 1881 توسط سناتور متیو کاکرین تأسیس شد. 109000 جریب مساحت داشت و 10000 راس در اوج خود داشت. مزرعه بعداً به مزارع کوچکتر تقسیم شد و به مهاجران فروخته شد. یکی دیگر از مزرعه های بزرگ در آلبرتا، Bar U Ranch است که در سال 1882 توسط فرد استیمسون تأسیس شد. 157960 هکتار مساحت داشت و 30000 دام در اوج خود داشت. این مزرعه در حال حاضر یک مکان تاریخی ملی کانادا است.

ساسکاچوان: مزرعه ’76 یکی از بزرگ ترین و تأثیرگذارترین مزرعه های گاوداری در ساسکاچوان بود که در سال 1879 توسط سر جان لیستر-کی تاسیس شد. 200000 جریب مساحت داشت و 15000 دام در اوج خود داشت. مزرعه بعداً به پت برنز فروخته شد که یکی از چهار دامدار بزرگ آلبرتا شد. یکی دیگر از مزرعه های بزرگ در ساسکاچوان مزرعه Matador Ranch است که در سال 1902 توسط Ike Kerr تاسیس شد. مساحت آن 61776 هکتار بود و 10000 راس در اوج خود داشت. این مزرعه در حال حاضر متعلق به Ducks Unlimited Canada است و برای اهداف حفاظتی استفاده می شود.

گاوداری در کانادا چه تاثیری بر اقتصاد این کشور دارد؟

پرورش گاو در کانادا از جهات مختلفی بر اقتصاد این کشور تأثیر می گذارد. در ادامه برخی از تأثیرات اصلی آورده شده است:

پرورش گاو به بخش کشاورزی کانادا کمک می کند که یکی از بزرگترین و متنوع ترین بخش ها در این کشور است.پرورش گاو گوشتی یکی از اجزای کلیدی کشاورزی کانادا است که حدود 25٪ از کل مزارع در کانادا را تشکیل می دهد. این صنعت همچنین 21.8 میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی به قیمت بازار کمک می کند که شامل 11.7 میلیارد دلار درآمد نیروی کار است.

دامپروری همچنین از صنعت لبنیات کانادا که به خاطر محصولات باکیفیت و برنامه های ژنتیکی قوی معروف است، پشتیبانی می کند.کانادا حدود 5 میلیون گاو شیری دارد که اکثراً از نژاد هلشتاین هستند. صنایع لبنی سالانه حدود 8.5 میلیارد لیتر شیر تولید می کند که برای پنیر، کره، ماست و سایر فرآورده ها استفاده می شود. این صنعت همچنین حدود 221000 نفر را استخدام می کند و 20.9 میلیارد دلار فعالیت اقتصادی ایجاد می کند.

پرورش گاو همچنین بر تجارت و صادرات کانادا تأثیر می گذارد، زیرا منبع درآمد و ارز خارجی برای این کشور فراهم می کند.کانادا در میان 10 مصرف کننده و صادرکننده سرانه گوشت گاو در جهان قرار دارد. در سال 2020، کانادا حدود 1.2 میلیون تن گوشت گاو و گوساله به ارزش 4.2 میلیارد دلار به بیش از 50 کشور صادر کرد. بازارهای اصلی صادراتی گوشت گاو کانادا، ایالات متحده، ژاپن، چین و مکزیک هستند.

پرورش گاو همچنین بر روی محیط زیست و پایداری کانادا تأثیر دارد، زیرا شامل استفاده و مدیریت منابع طبیعی مانند زمین، آب و خوراک است.پرورش گاو بسته به شیوه ها و فناوری های مورد استفاده می تواند اثرات مثبت و منفی بر محیط زیست داشته باشد. به عنوان مثال، چرای گاو می تواند به حفظ تنوع زیستی و سلامت خاک کمک کند، در حالی که تغذیه فشرده می تواند انتشار گازهای گلخانه ای و آلودگی آب را افزایش دهد. بنابراین، تولیدکنندگان گاو باید اهداف اقتصادی و زیست محیطی خود را متعادل کرده و بهترین شیوه ها را برای کاهش ردپای زیست محیطی خود اتخاذ کنند.

مطلب مرتبط : وضعیت دامداری در آلمان برای مهاجران چگونه است ؟

چالش های پیش روی دامداری در کانادا چیست؟

گاوداری در کانادا بخش حیاتی اقتصاد این کشور است، اما در زمان حال و آینده نیز با چالش های زیادی مواجه است. برخی از چالش های اصلی عبارتند از:

تغییرات شدید آب و هوا و تغییرات اقلیمی: دامداران باید با شرایط جوی غیرقابل پیش بینی و شدید، مانند خشکسالی، سیل، طوفان، موج گرما و سرما که می تواند بر سلامت و بهره وری حیوانات، محصولات زراعی و مراتع آنها تأثیر بگذارد، دست و پنجه نرم کند. . انتظار می رود تغییرات آب و هوایی این اثرات را بدتر کرده و خطرات جدیدی مانند آفات مهاجم، بیماری ها و آتش سوزی ها را ایجاد کند.

موانع و اختلافات تجاری: دامداران برای محصولات خود به دسترسی به بازارهای داخلی و بین المللی وابسته هستند، اما اغلب با موانع تجاری و اختلافاتی مواجه می شوند که می تواند فرصت های آنها را محدود کرده و درآمد آنها را کاهش دهد. به عنوان مثال، صنعت لبنیات کانادا تحت تأثیر قرارداد جدید ایالات متحده-مکزیک-کانادا (USMCA) قرار گرفته است، که اجازه می دهد محصولات لبنی آمریکایی بیشتری وارد بازار کانادا شوند. صنعت گوشت گاو کانادا نیز به دلیل نگرانی در مورد آنسفالوپاتی اسفنجی شکل گاو (BSE) یا بیماری جنون گاوی با محدودیت های تجاری از سوی برخی کشورها مواجه شده است.

افزایش هزینه ها و رقابت: دامداران باید با افزایش هزینه های نهاده ها مانند خوراک، آب، انرژی، زمین، ماشین آلات و نیروی کار کنار بیایند که می تواند سودآوری و رقابت پذیری آنها را کاهش دهد. آنها همچنین باید با تولیدکنندگان دیگر از مناطق و کشورهای مختلف که ممکن است هزینه تولید کمتر یا یارانه بالاتری داشته باشند، رقابت کنند. علاوه بر این، آنها باید ترجیحات و خواسته های در حال تغییر مصرف کنندگان را برآورده کنند، زیرا ممکن است کیفیت، تنوع، ایمنی و پایداری بیشتری را در انتخاب های غذایی خود جستجو کنند.

محدودیت های اقتصادی-اجتماعی: دامداران با محدودیت های اجتماعی-اقتصادی مختلفی مواجه هستند که می تواند بر معیشت و رفاه آنها تأثیر بگذارد. اینها شامل عدم دسترسی به اعتبار، بیمه، آموزش، آموزش، فناوری و نوآوری است. پیری جمعیت و کمبود نیروی کار؛ کاهش جمعیت روستایی و شهرنشینی؛ انزوای اجتماعی و مسائل بهداشت روانی؛ و عدم قطعیت نظارتی و سیاستی.

اینها برخی از چالش های عمده ای است که دامداری در کانادا با آن مواجه است. با این حال، فرصت‌ها و راه‌حل‌هایی نیز برای غلبه بر این چالش‌ها وجود دارد، مانند اتخاذ بهترین شیوه‌ها، بهبود کارایی و بهره‌وری، متنوع‌سازی سیستم‌های تولید، افزایش پردازش ارزش افزوده، توسعه بازارهای تخصصی، همکاری با سایر ذینفعان، سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، و حمایت از سیاست های حمایتی امیدواریم این مطلب به شما در درک وضعیت گاوداری در کانادا کمک کند.

انتهای مطلب