بی سوادترین کشور جهان | 25 کشور با پایین‌ترین نرخ سواد

۱۰ کشور + بی سوادترین کشور جهان

منبع جدول : worldatlas

۱. چاد – ۲۷.۲۸٪

با وجود تلاش‌های دولت برای اولویت دادن به آموزش در چاد، همچنان چالش‌های بسیاری توسعه سیستم آموزشی را مختل می‌کنند. یونسکو گزارش داده است که حدود ۷۵٪ از دانش‌آموزان توسط معلمانی آموزش می‌بینند که تحصیلاتی فراتر از مقطع متوسطه ندارند، که بخشی از آن به دلیل دسترسی محدود چاد به آموزش عالی، آموزش حرفه‌ای و فنی است. همچنین این کشور بیش از ۶۰۰ هزار کودک پناهنده از نیجریه، جمهوری آفریقای مرکزی و سودان دریافت کرده است که به بار بیشتری بر سیستم آموزشی افزوده است. در واقع، تنها حدود ۲۰٪ از دانش‌آموزانی که تحصیلات ابتدایی خود را به پایان می‌رسانند، در خواندن و ریاضیات پایه قوی هستند.

۲. مالی – ۳۰.۷۶٪

با اینکه مالی در دهه گذشته بهبودهایی در سیستم آموزشی خود دیده است، بیش از دو میلیون کودک در سن مدرسه به مدرسه نمی‌روند. نرخ ترک تحصیل در این کشور بسیار بالاست که عمدتاً به دلایلی مانند فقر خانوادگی، ازدواج کودکان، کار کودکان، ناامنی و کمبود مدارس نزدیک خانه‌های کودکان مربوط می‌شود. حتی کسانی که به مدرسه می‌روند با چالش‌هایی مانند کمبود معلمان واجد شرایط و پایین بودن کیفیت محیط آموزشی روبرو هستند، که نتیجه آن این است که اکثر دانش‌آموزان پس از پایان کلاس پنجم قادر به تسلط بر مهارت‌های پایه‌ای خواندن و ریاضیات نیستند.

۳. بورکینافاسو – ۳۴.۴۹٪

بورکینافاسو دارای سومین نرخ پایین سواد در جهان است، که عمدتاً به دلیل مشکلات در سیستم آموزشی از جمله کلاس‌های شلوغ و نسبت بالای دانش‌آموز به معلم است. همچنین، نابرابری جغرافیایی بسیاری وجود دارد، به طوری که نرخ حضور در مدرسه در مناطق روستایی پنج برابر کمتر از منطقه پایتخت است. دولت این کشور برای افزایش نرخ سواد گام‌هایی برداشته است، از جمله اجرای برنامه ملی سوادآموزی، ارائه آموزش به کسانی که به مدرسه نرفته‌اند یا ترک تحصیل کرده‌اند، و بهبود فرصت‌های آموزشی برای دختران.

۴. سودان جنوبی – ۳۴.۵۲٪

نرخ سواد در سودان جنوبی که ۳۴.۵۲٪ است، به شدت تحت تأثیر چالش‌های موجود در سیستم آموزشی این کشور قرار دارد. این چالش‌ها ناشی از فقر، خشونت، کمبود رهبری سیاسی و کمبود معلمان واجد شرایط هستند. نبود مربیان واجد شرایط به دلیل مسیرهای شغلی نامشخص، آموزش‌های ناکافی و پرداخت‌های نامنظم تشدید شده است که باعث شده بسیاری به دنبال شغل‌های پایدارتر و با دستمزد بهتر باشند. در جریان جنگ داخلی سودان جنوبی در سال ۲۰۱۳، گروه‌های مسلح بیش از ۱۹ هزار نفر را برای پیوستن به شبه‌نظامیان خود جذب کردند که منجر به ترک تحصیل بسیاری از دانش‌آموزان شد و این وضعیت همچنان بر کشور تأثیرگذار است. علاوه بر این، خشونت گسترده، بحران‌های انسانی، سیل و فقر شدید بسیاری از کودکان را از مدرسه دور نگه می‌دارد.

۵. افغانستان – ۳۷.۲۷٪

بیش از سه دهه درگیری در افغانستان همچنان تأثیر ماندگاری بر سیستم آموزش و نرخ سواد این کشور دارد. مناطق روستایی و فقیرتر کشور با چالش‌های بیشتری در زمینه حضور در مدرسه مواجه هستند. موانع جغرافیایی مانند کوه‌ها و مسیرهای طولانی از جمله عواملی هستند که مانع از حضور بسیاری از کودکان در مدرسه می‌شوند. سیستم آموزشی ضعیف افغانستان و کمبود سواد به ویژه بر دختران تأثیر می‌گذارد که بیش از ۶۰٪ از کودکان خارج از مدرسه کشور را تشکیل می‌دهند. ناامنی، نقش سنتی زنان و ازدواج کودکان از عوامل اصلی این مشکل هستند، به طوری که ۱۷٪ از دختران قبل از ۱۵ سالگی ازدواج می‌کنند.

۶. جمهوری آفریقای مرکزی – ۳۷.۴۹٪

فساد، کمبود معلمان واجد شرایط، خشونت و نابرابری در دسترسی به آموزش از جمله عواملی هستند که منجر به نرخ سواد ۳۷.۴۹٪ در جمهوری آفریقای مرکزی شده‌اند. وزیر سابق آموزش و پرورش، ژیزل بدان، گفته است که به دلیل فساد در این بخش، اداره این وزارتخانه تقریباً غیرممکن بود. مرگ و میر ناشی از اپیدمی ایدز نیز در چند دهه گذشته تأثیر منفی بر تعداد معلمان گذاشته است، به طوری که بیش از ۱۰۰ مدرسه ابتدایی در اواخر قرن بیستم بسته شدند. دختران نیز کمتر احتمال دارد که به طور کامل باسواد شوند، به طوری که تنها ۲۳٪ از دختران پس از ششمین سال تحصیلی خود در مدرسه ثبت نام می‌کنند.

۷. نیجر – ۳۸.۱٪

با وجود سرمایه‌گذاری نیجر در سیستم آموزشی و تخصیص حدود ۲۰٪ از بودجه دولت به بخش آموزش، سطح آموزش همچنان پایین است. اگرچه تحصیل برای دانش‌آموزان بین هفت تا پانزده سال اجباری است، بیش از نیمی از دانش‌آموزان در این محدوده سنی به مدرسه نمی‌روند که عمدتاً به دلیل نرخ‌های پایین ماندگاری، کیفیت پایین مدارس و شکاف‌های جغرافیایی است. در مناطق روستایی، تعداد کمتری از کودکان به کلاس‌ها می‌روند. از میان کودکانی که به مدرسه می‌روند، تنها ۸٪ از آنها پس از پایان سطح ابتدایی دارای مهارت‌های کافی در خواندن و ریاضیات هستند.

۸. سومالی – ۴۱.۰۲٪

اگرچه نرخ سواد در سومالی از دهه ۱۹۷۰ به طور قابل توجهی افزایش یافته است، این کشور همچنان با مشکلات زیادی در سیستم آموزشی خود مواجه است. بیش از سه میلیون کودک در سومالی به مدرسه نمی‌روند. بسیاری از خانواده‌ها توانایی پرداخت هزینه تحصیل فرزندان خود را ندارند و بسیاری از کودکان نیز از نزدیک‌ترین مدرسه بسیار دور زندگی می‌کنند. کسانی که می‌توانند فرزندان خود را ثبت‌نام کنند، اغلب به دلایلی مانند نگرانی‌های امنیتی، امکانات بهداشتی ناکافی، کمبود معلمان و کلاس‌های شلوغ تصمیم می‌گیرند این کار را نکنند. بسیاری از کودکان نیز در جوامع عشایری زندگی می‌کنند و به دلیل حرکت مداوم نمی‌توانند به آموزش رسمی دست یابند.

۹. گینه – ۴۵.۳۳٪

نرخ سواد در گینه به طور چشمگیری با توجه به جنسیت متفاوت است. در حالی که بیش از ۶۰٪ از مردان دارای مهارت‌های سوادآموزی کافی هستند، تنها کمی بیش از ۳۰٪ از زنان می‌توانند بخوانند و بنویسند. این شکاف سوادآموزی تأثیر مستقیمی بر شکاف جنسیتی در نیروی کار داشته است، به طوری که از سال ۱۹۹۰ تعداد زنان شاغل کاهش یافته است. بسیاری از کودکانی که در مدرسه ثبت‌نام می‌کنند، با شرایط نامناسب مدرسه مواجه هستند. به عنوان مثال، حدود ۹۸٪ از دانش‌آموزان در مقطع ابتدایی با کیفیت پایین یاد می‌گیرند، که بهبود سیستم آموزشی برای افزایش نرخ سواد ضروری است.

۱۰. بنین – ۴۷.۱٪

بنین با نرخ سواد ۴۷.۱٪ در چند دهه اخیر تغییرات زیادی در سیستم آموزشی خود ایجاد کرده است. در سال ۲۰۰۷، این کشور هزینه‌های مدرسه را لغو کرد و آموزش را برای همه دانش‌آموزان رایگان ساخت. نسبت دانش‌آموز به معلم از سال ۱۹۹۷ بهبود یافته و از ۵۳ دانش‌آموز به ازای هر معلم به ۳۹ دانش‌آموز رسیده است. با این حال، کار کودکان، ازدواج کودکان، فقر و بارداری زودرس همچنان به نرخ بالای ترک تحصیل کمک می‌کنند. سوءاستفاده از بودجه نیز از مشکلات بنین است، به طوری که این کشور تنها ۵۸.۸٪ از آنچه را که باید در سطح دبیرستان با توجه به درآمد و منابع خود به دست بیاورد، محقق کرده است.

نتیجه‌گیری بی سوادترین کشور جهان

در بسیاری از این کشورها، چالش‌هایی مانند کمبود معلمان و منابع، هنجارهای جنسیتی سنتی که مانع از تحصیل دختران می‌شوند، و کمبود مدارس روستایی همچنان بر نرخ سواد تأثیر می‌گذارند. در بسیاری از موارد، حتی کسانی که می‌توانند به مدرسه بروند نیز برای رسیدن به سطح مورد انتظار سواد با مشکل مواجه هستند. با این حال، بسیاری از کشورها مانند بنین، نیجر و بورکینافاسو در حال سرمایه‌گذاری زمان و منابع در آموزش هستند، با این امید که آینده بهتری برای نسل‌های بعدی ایجاد کنند. اگرچه چالش‌های بزرگی باقی مانده است، تلاش‌های این کشورها به همراه حمایت گروه‌های کمک‌رسان خارجی و سازمان‌های غیرانتفاعی امیدوار است که در نهایت منجر به بهبود نتایج آموزشی و افزایش نرخ سواد شود.

۲۵ کشور با پایین‌ترین نرخ سواد در جهان

انتهای مطلب