با توجه به اینکه میانگین درآمد خانوار در ایالات متحده $74,580 است، فقیرترین ایالت‌های آمریکا چقدر با این مقدار تفاوت دارند؟ برخی از این ایالت‌ها که در لیست فقیرترین ایالت‌های آمریکا قرار دارند، درآمدی تقریباً $20,000 کمتر از میانگین ملی دارند که تغییرات قابل توجهی در ثبات و کیفیت زندگی ایجاد می‌کند. در این مقاله، به بررسی واقعیت‌های مربوط به این ایالت‌های فقیر خواهیم پرداخت و دلایل درآمدهای پایین آن‌ها و تأثیرات این درآمدها بر کیفیت زندگی ساکنان را تحلیل خواهیم کرد.
فقیرترین ایالت‌های آمریکا بر اساس میانگین درآمد خانوار
| ایالت آمریکا | درآمد خانوار ($) |
|---|---|
| میسیسیپی | 52,985 |
| ویرجینیای غربی | 55,217 |
| آرکانزاس | 56,335 |
| لوئیزیانا | 57,852 |
| نیومکزیکو | 58,722 |
| آلاباما | 59,609 |
| کنتاکی | 60,183 |
| اوکلاهما | 61,364 |
| کارولینای جنوبی | 63,623 |
| تنسی | 64,035 |
میسیسیپی
در منطقه جنوب شرقی ایالات متحده، میسیسیپی با میانگین درآمد $52,985، پایین‌ترین درآمد در کشور را دارد. نرخ فقر در این ایالت بالا است، به طوری که 19.1٪ از جمعیت زیر خط فقر زندگی می‌کنند. همچنین میسیسیپی به عنوان یکی از گرسنه‌ترین ایالت‌ها شناخته می‌شود، زیرا 20٪ از جمعیت دچار ناامنی غذایی هستند، به این معنا که از هر پنج نفر در این ایالت، یک نفر به غذای کافی یا با کیفیت دسترسی ندارد. 35٪ از زمین‌های میسیسیپی به کشاورزی اختصاص دارد و بزرگترین صنعت این ایالت کشاورزی است. تولید و ماهیگیری نیز از صنایع مهم این ایالت به شمار می‌روند. این کمبود تنوع در فعالیت‌های اقتصادی، میسیسیپی را به ویژه در برابر بلایای طبیعی مانند طوفان‌ها، سیل‌ها و آتش‌سوزی‌ها آسیب‌پذیر می‌کند. کمبود آموزش مناسب نیز عامل کلیدی دیگری است که به مشکلات اقتصادی مداوم دامن می‌زند. خبر خوب این است که درصد دانش‌آموزانی که دیپلم دبیرستان خود را کسب کرده‌اند در این ایالت به بالاترین میزان خود رسیده است. بین سال‌های 2022 و 2023، نرخ ترک تحصیل دبیرستانی‌ها 8.5٪ کاهش یافت و 89.4٪ از دانش‌آموزان موفق به اتمام دبیرستان شدند.
ویرجینیای غربی
ویرجینیای غربی که در منطقه آپالاچی ایالات متحده واقع شده است، میانگین درآمد $55,217 و نرخ فقر 17.9٪ دارد. دولت بزرگترین کارفرما در این ایالت است و حدود یک پنجم از کل مشاغل را شامل می‌شود. با این حال، وابستگی ویرجینیای غربی به صنایع انرژی و معدن در طول سال‌ها به دلیل کاهش قیمت انرژی و کاهش صنعت زغال‌سنگ، به یک ضعف تبدیل شده است. ورود انرژی‌های تجدیدپذیر به بازار دشوار بوده است، زیرا بسیاری از مردم ویرجینیای غربی آن را به عنوان رقیبی برای صنعت زغال‌سنگ می‌بینند. چالش دیگر این ایالت زیرساخت‌ها بوده است. زیرساخت‌های ساخته شده در 70 سال گذشته، مانند جاده‌ها، پل‌ها و سیستم‌های آب آشامیدنی، همچنان کهنه و فرسوده می‌شوند. به دلیل کاهش جمعیت، مردم ویرجینیای غربی در انجام تعمیرات و به‌روزرسانی‌ها دچار مشکل شده‌اند. این کاهش جمعیت به منابع مالی کمتر برای انجام تعمیرات ضروری و محدود کردن فرصت‌های پیشرفت ایالت منجر شده است.
آرکانزاس
ایالت مرکزی جنوب آمریکا، آرکانزاس، با میانگین درآمد خانوار $56,335، رتبه سوم پایین‌ترین درآمدها را داراست. علاوه بر این، 16.8٪ از افراد زیر خط فقر زندگی می‌کنند. مشابه میسیسیپی، کشاورزی بزرگترین صنعت در این ایالت است و $16 میلیارد درآمد ایالتی را تأمین می‌کند. با 56٪ از زمین‌های ایالت که به جنگل اختصاص داده شده، صنعت جنگلداری نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. متأسفانه، مشاغل موجود در این صنایع اغلب دستمزدهای پایینی دارند که به پایین بودن میانگین درآمد کمک می‌کند. همچنین عدم دسترسی به آموزش و مراقبت‌های بهداشتی با کیفیت یکی از دلایل اصلی وضعیت پیچیده اقتصادی آرکانزاس است.
لوئیزیانا
لوئیزیانا، ایالتی در جنوب آمریکا، با میانگین درآمد خانوار $57,852 روبرو است و 18.6٪ از ساکنان این ایالت زیر خط فقر زندگی می‌کنند. بخش بزرگی از این بحران، به ویژه در مناطق روستایی رخ می‌دهد، زیرا 59٪ از ساکنان روستا یا زیر خط فقر هستند یا قادر به تأمین نیازهای اساسی خود نیستند. علاوه بر این، لوئیزیانا در رتبه چهارم از پنجاه ایالت از نظر نابرابری ثروت قرار دارد و یکی از نابرابرترین توزیع‌های ثروت را در کشور دارد. صنایع شیمیایی و محصولات انرژی از بزرگترین صنایع این ایالت هستند و تولیدات صنعتی تقریباً یک‌ششم از تولید ناخالص داخلی لوئیزیانا را تشکیل می‌دهند. این عوامل، در پی نوسانات بازار جهانی، بحران‌های اقتصادی را در این ایالت تشدید کرده‌اند. مشابه سایر ایالت‌های این لیست، سیستم آموزش عمومی ناکافی به گسترش فقر و دستمزدهای پایین دامن زده است.همچنین بخوانید : ارزانترین شهرهای آمریکا | 25 مکان ارزان برای زندگی
نیومکزیکو
نیومکزیکو که در جنوب غربی آمریکا قرار دارد، میانگین درآمد خانوار $58,722 دارد و 17.6٪ از ساکنان آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. با توجه به این ارقام، فقر و مشکلات اقتصادی برای بومیان آمریکا در این ایالت بسیار بیشتر است. 31٪ از بومیان آمریکا در فقر زندگی می‌کنند که بسیار بالاتر از میانگین کل ایالت است. این ایالت به شدت به اشتغال در بخش عمومی وابسته است؛ تقریباً از هر پنج کارگر، یکی در بخش عمومی مشغول به کار است. سیستم آموزشی یکی از بزرگترین عوامل بی‌ثباتی اقتصادی و فقر در نیومکزیکو است. تنها حدود 77٪ از دانش‌آموزان از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند و تنها 70.9٪ از بزرگسالان دارای سطح سواد کافی هستند. این نرخ پایین فارغ‌التحصیلی و کمبود سواد، بسیاری از بزرگسالان را به مشاغل با دستمزد پایین محدود می‌کند و باعث افزایش بی‌خانمانی و گرسنگی می‌شود.
آلاباما
آلاباما، ایالتی در قلب جنوب آمریکا، میانگین درآمد خانوار $59,609 دارد. 16.2٪ از افراد این ایالت زیر خط فقر زندگی می‌کنند. بخش زیادی از نابرابری‌های این ایالت ناشی از تاریخ کشاورزی آن است که با برده‌داری، تبعیض نژادی و جداسازی همراه بوده است. این ایالت، که زمانی به شدت به مزارع پنبه وابسته بود، مسئول برده‌داری گسترده آفریقایی‌ها بود. در واقع، در بخشی از قرن 19، تقریباً نیمی از جمعیت آلاباما برده بودند. اگرچه آلاباما در سال 1865 برده‌داری را لغو کرد، پیامدهای این برده‌داری همچنان ادامه دارد و به ویژه بر جمعیت آفریقایی‌آمریکایی که نرخ بالاتری از فقر دارند، تأثیر می‌گذارد. فعالان در آلاباما در تلاش هستند تا با آموزش‌های فراگیرتر و تغییرات قانونی در سراسر ایالت، این واقعیت را بهبود بخشند.
کنتاکی
ایالت شرق-جنوب مرکزی کنتاکی، با میانگین درآمد خانوار $60,183، در رتبه هفتم فقیرترین ایالت‌های آمریکا قرار دارد. مانند ویرجینیای غربی، کنتاکی به شدت به صنایع تولیدی و استخراج زغال‌سنگ وابسته است که در سال‌های اخیر به دلیل تغییرات تدریجی به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر، مشکلاتی ایجاد کرده است. علاوه بر این، به دلیل تغییرات آب و هوایی، خشکسالی‌ها طولانی‌تر و سیل‌ها مکررتر شده‌اند، که باعث کاهش محصولاتی مانند تنباکو و ذرت شده است. با توجه به اینکه کشاورزی یکی از صنایع اصلی کنتاکی است، این کاهش تأثیرات اقتصادی سنگینی داشته است. در زمینه آموزش عمومی (K-12)، کنتاکی به طور مداوم در رتبه‌های پایین از نظر سطح سواد، بودجه، و عملکرد دانش‌آموزان قرار می‌گیرد که این موضوع نیز تأثیرات طولانی‌مدتی بر سطح درآمد خانوارها دارد.
اوکلاهما
اوکلاهما که در منطقه جنوب غربی آمریکا قرار دارد، میانگین درآمد خانوار $61,364 دارد. فقر از زمان تأسیس این ایالت به دلیل خشکسالی تاریخی، کمبود منابع مادی و زیرساخت‌های ضعیف ادامه داشته است. امروزه 15.7٪ از جمعیت زیر خط فقر زندگی می‌کنند. یکی از مشکلاتی که به بی‌ثباتی اقتصادی و فقر دامن می‌زند، بیکاری و کمبود فرصت‌های شغلی مناسب است. اقلیت‌ها و ساکنان شرق اوکلاهما با نرخ‌های بیکاری بسیار بالاتری مواجه هستند. علاوه بر این، تقریباً یک نفر از هر سه کارگر دستمزدی دارد که او را زیر خط فقر قرار می‌دهد. مشکلات سیستم آموزشی با دستمزدهای پایین و بیکاری مرتبط است. اوکلاهما یکی از ایالت‌هایی است که پایین‌ترین میزان هزینه برای هر دانش‌آموز را دارد، که منجر به زیرساخت‌های آموزشی ناکافی شده است.
کارولینای جنوبی
کارولینای جنوبی که در بخش ساحلی جنوب شرقی ایالات متحده واقع شده است، میانگین درآمد خانوار $63,623 دارد. درصد افرادی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند 14٪ است. بسیاری از ساکنان این ایالت به دلیل دستمزدهای پایین، کمبود مسکن مقرون به صرفه، خطرات بالاتر بلایای طبیعی و سیستم آموزشی نابرابر K-12 دچار مشکلات اقتصادی هستند. کیفیت سیستم آموزش عمومی در کارولینای جنوبی به شدت بر اساس محله و موقعیت جغرافیایی متفاوت است، که این امر باعث تداوم چرخه فقر برای افرادی می‌شود که در محله‌های کم‌درآمد به دنیا می‌آیند. علاوه بر این، این ایالت فاقد مسکن‌های اجاره‌ای مقرون به صرفه برای خانوارهای کم‌درآمد است، که باعث می‌شود برخی از خانواده‌ها بیش از نیمی از درآمد خود را صرف مسکن کنند. این موضوع منجر به کاهش هزینه‌های دیگر مانند مراقبت‌های بهداشتی و غذای سالم می‌شود.
تنسی
تنسی با میانگین درآمد خانوار $64,035، آخرین ایالت در لیست فقیرترین ایالت‌ها است. نرخ فقر در تنسی 13.3٪ است که نسبت به سایر ایالت‌های این لیست پایین‌تر است، اما همچنان بالاتر از میانگین ملی که 11.5٪ است، قرار دارد. فقر در مناطق روستایی بیشتر است و بسته به شهرستان به شدت متفاوت است. به عنوان مثال، نرخ فقر کودکان در شهرستان مور فقط 3٪ است، در حالی که در شهرستان هنکاک این رقم به طور شگفت‌انگیزی 45٪ است. این تفاوت‌های جغرافیایی همچنین بر عملکرد مدارس و نرخ سواد تأثیر می‌گذارد، به طوری که کودکان در شهرستان‌های فقیر تقریباً نصف احتمال دارند که در آزمون‌های خواندن نمره قابل قبولی کسب کنند، در مقایسه با کودکان از شهرستان‌های ثروتمند. نبود فرصت‌های آموزشی برابر، دستمزدهای پایین و فقر را در این شهرستان‌ها تداوم می‌بخشد.
نتیجه‌گیری نهایی
در نهایت، بررسی ده ایالت فقیر ایالات متحده بینشی تلخ از واقعیت‌های مشکلات اقتصادی که میلیون‌ها خانواده با آن مواجه هستند، ارائه می‌دهد. تفاوت‌های درآمدی چالش‌هایی را برای افراد، خانواده‌ها و جوامع ایجاد می‌کند. این واقعیت‌های تلخ نیازمند سیاست‌ها و مداخلات هدفمند برای مقابله با ریشه‌های فقر و ارتقای فرصت‌های اقتصادی برای همه است. با پذیرش و مقابله با این تفاوت‌ها، می‌توانیم به سمت ساختن جامعه‌ای عادلانه‌تر حرکت کنیم، جایی که هر فرد، فارغ از موقعیت جغرافیایی یا پیشینه اجتماعی-اقتصادی خود، فرصت رشد و شکوفایی داشته باشد.
منبع : worldatlas
انتهای مطلب
