سیستم آموزشی ایران و کانادا از نظر ساختار، منابع مالی و نتایج آموزشی تفاوت‌های قابل‌توجهی دارند. در این مقاله به بررسی این تفاوت‌ها و شباهت‌ها پرداخته شده است.
ساختار آموزشی
ایران: سیستم آموزشی ایران شامل مقاطع پیش‌دبستانی، دبستان، راهنمایی، دبیرستان و دانشگاه است. آموزش ابتدایی از سن ۶ سالگی آغاز می‌شود و ۶ سال به طول می‌انجامد. مقاطع دبیرستان به دو دوره سه ساله تقسیم می‌شوند: دوره اول متوسطه و دوره دوم متوسطه که شامل رشته‌های نظری، فنی و حرفه‌ای و کاردانش است.
کانادا: آموزش در کانادا شامل مقاطع پیش‌دبستانی، ابتدایی، متوسطه و آموزش عالی است. آموزش ابتدایی از سن ۵ یا ۶ سالگی شروع می‌شود و تا کلاس ۶ ادامه دارد. آموزش متوسطه شامل دوره‌های جونیور های (کلاس‌های ۷ تا ۹) و سنیور های (کلاس‌های ۱۰ تا ۱۲) است. در کانادا، دانش‌آموزان پس از اتمام دوره متوسطه می‌توانند به دانشگاه یا کالج بروند.
منابع مالی و بودجه‌بندی
ایران: در ایران، بودجه آموزشی به‌طور عمده توسط دولت تامین می‌شود. با این حال، به دلیل مشکلات اقتصادی، بودجه آموزشی کافی نیست و این موضوع تاثیر منفی بر کیفیت آموزش دارد. همچنین، مهاجرت نخبگان و خروج استعدادها از کشور به دلیل کمبود فرصت‌های شغلی و آموزشی، یکی از مشکلات بزرگ سیستم آموزشی ایران است.
کانادا: کانادا بخش قابل‌توجهی از تولید ناخالص داخلی خود را به آموزش اختصاص می‌دهد. در سال ۲۰۱۹، کانادا ۵.۷ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به آموزش اختصاص داده است که بالاتر از میانگین کشورهای OECD است. همچنین، هزینه‌های سرانه دانش‌آموزان در کانادا نیز بیشتر از بسیاری از کشورهای دیگر است، به‌طوری که در سال ۲۰۱۹، کانادا به‌طور متوسط ۱۴۳۹۱ دلار برای هر دانش‌آموز هزینه کرده است.
نتایج آموزشی
ایران: یکی از چالش‌های بزرگ سیستم آموزشی ایران، کیفیت پایین آموزش در مقاطع مختلف و ناکافی بودن منابع آموزشی است. به علاوه، توجه کمتر به مهارت‌های عملی و فنی و تاکید بیشتر بر حفظیات و تئوری، یکی دیگر از مشکلات این سیستم است.
کانادا: در کانادا، کیفیت آموزش بسیار بالا است و سیستم آموزشی این کشور توانسته است نتایج قابل‌توجهی در سطح بین‌المللی کسب کند. به‌عنوان مثال، درصد بالایی از دانش‌آموزان کانادایی تا مقطع دانشگاه تحصیل می‌کنند و تعداد زیادی از آنها در رشته‌های علمی، فنی و مهندسی مشغول به تحصیل می‌شوند.
چالش‌ها و فرصت‌ها
ایران:
- چالش‌ها: کمبود بودجه، مهاجرت نخبگان، کیفیت پایین آموزش.
- فرصت‌ها: پتانسیل بالا برای بهبود سیستم آموزشی با توجه به جمعیت جوان و تحصیل‌کرده.
کانادا:
- چالش‌ها: هزینه‌های بالای آموزشی، نیاز به تطبیق با نیازهای بازار کار.
- فرصت‌ها: سیستم آموزشی قوی و منابع مالی کافی برای سرمایه‌گذاری در آموزش و تحقیق.
در مجموع، سیستم آموزشی کانادا به دلیل ساختار بهتر، منابع مالی بیشتر و نتایج آموزشی بهتر در مقایسه با ایران عملکرد بهتری دارد. از سوی دیگر، ایران با چالش‌های بزرگی مانند کمبود بودجه و مهاجرت نخبگان مواجه است که نیازمند توجه و اصلاحات جدی است.
مطلب مرتبط : سیستم آموزشی کانادا چگونه است؟
مطلب مرتبط :سیستم آموزشی دانمارک چگونه است؟
انتهای مطلب
